Nar Suyu

Kutsal bir ay ve kutsal bir gündeyiz. Aşure de bu ayın simgesi olmuş neredeyse. Aşure tarifi vermiyorum bugün ama bence aşureye en çok yakışan süsleme malzemesi 'nar'ın suyu konum. Muharrem ayı ile nar mevsiminin birbirinden çok uzaklaştığı yıllarda aşurenin üzerindeki narı nasıl özlediğim hala aklımda. 

Önüme genişçe bir kap alıp içinde nar ayıklamasını severim. Sonra kaselere dağıtır, bir tatlı kaşığı ile ikram ederim. Kaşık kaşık nar tanesi yenir bizim evde.

Nar ayıklamak çocukluğumdan kalan bir oyunun devamıdır. Rahmetli babaannem narın tanelerinden sadece birinin içinde cennet meyvelerinin tadı olduğunu söylerdi. Eğer ona ulaşmak istiyorsak bir tek tanesini bile unutmadan, dökmeden, kaybetmeden ayıklayıp yemeliydik. Çocuklukta edinilen alışkanlıkların gücü ne büyük. Çocukluğum çoook gerilerde kaldı ama ben bir tek nar tanesini bile kaybetmeye razı olamam hala.

Nar suyu için de önce ayıklarım tek tek, sonra bir süzgecin üstüne alır, çekirdeklerini kırmadan ezerim.  Süzgecin altındaki haznede berrak mı berrak, olağanüstü renkli bir sıvı toplanır. Narın cinsine göre bazen saf, bazen sulandırılmış, bazen de biraz şeker ekleyerek sunarım.

Ama öyle günler oluyor ki eliniz ermiyor bir türlü narı ayıklamaya. Bakıyorum kabukları kuruyor, nar küsmeye başlıyor. Eski günlerdeki gibi askı yapıp tavana asmamız da mümkün değil. Biraz daha kalsalar tabana değen yüzeylerinden çürümeye başlayacaklar.

Konusu geçtiği bir gün çok sevgili arkadaşım Emel, narları limon gibi sıkmamı önerdi. Acı olmuyor mu diye sorduğumda hayret edilecek şekilde acısının olmadığını söyledi. Aklımın bir köşesine yazdım bunu.

Nar zamanın gelmesiyle arkadaşlarımın nar önerileri de dikkatimi çekmeye başladı. Sevgili SusamÇörekotu ne güzel anlatmış narın yararlarını. Sevgili Selda da kolay yolunu göstermiş nar soymanın. Bir arkadaşım daha narın üstüne vurarak nar tanelerinin nasıl kolayca çıkarılacağından söz etmiş. Ama onun postuna ulaşamadım, belki sizler hatırlarsınız. Sevgili Nesrin  nar şurubunun yapılışını anlatmış güzelce. Üstelik portakal gibi ikiye bölüp de sıkabilirsiniz demiş. Tıpkı canım arkadaşım Emel gibi.

Dün akşam limon-portakal gibi sıkma işini bana küsmek üzere olan narlarımda denemek istedim. Çok fazla baskı uygulayıp nar zarlarının ve kabuğunun acısının suya geçmesine yol açmamak için, elde, limonluk kullanarak sıktım.  Oluşan minik sıçramaların etrafa dağılmaması için limonluğu derin kenarlı bir kap içine yerleştirdim.

Elde ettiğim nar suyunda çok hafif bir acımsılık var, ama  çocuklar bile rahatça içebilir. Bekleyince acılığı artar mı bilmiyorum, amacımız zaten taze taze içmek. Rengi hafif bulanık da olsa göz zevkini bozacak düzeyde değil. 

Sıkıldıktan sonra kabuklarda az miktarda nar tanesi kalıyor, resimdeki gibi. Kalan bu nar tanelerinin de atılmasını izin vermedim doğal olarak.

Narı limon gibi sıkmayı test ettim ve kullanabileceğim bir yöntem olarak onayladım.