Kırmızı Ayakkabılar

Kırmızı Aykkabılar Donna Leon

Kırmızı Ayakkabılar klasik bir polisiye, sonunu yaklaşık olarak tahmin etseniz de kendisini merakla, sıkmadan okutuyor.

Venedikli polisin cinayet araştırmasını okurken en çok ilgimi çeken İtalyan bürokrasinin bizimkine benzerliğiydi. Polis komiseri su-elektrik gibi faturaları bütün İtalyanların en az 10 yıl sakladığını, günün birinde kendilerine ödeme yaptıkları halde borç çıkarılacağını bildiklerini belirtiyordu örneğin. Rüşvet, adam kayırma, nüfuz kullanımından bahsetmeye gerek bile yok.

Cep telefonunun kullanılmadığı, klimasız ofislerde buram buram terleyerek çalışıldığı, internetin olmadığı, bilgisayarın nadiratdan olduğu, e-mail’in adının bile geçmediği bu kitap çok eskiden yazılmış gibi bir izlenim bıraktı. Oysa 1994 de yazılmış. Ne çabuk alışmışım yeni teknolojiye, (filmlerin etkisi herhalde) bu kitapta çok eksikliğini hissettim.

Aslında kitapta sorgulanan konu toplumun eşcinselliğe bakışı. İsterse bir avrupa ülkesi, rönesansın doğduğu topraklar olsun, toplumların bu konuya bakışları değişmiyor, bu kitapdan bana kalan işte bu.