Bazen ufak tefek şeyler dikerim ama aslında dikişle aram pek yoktur. Oğlum bir dergide "canavar"ı görünce yapalım diye tutturdu. Biraz itiraz etsem de sonunda onu kırmak istemedim.
Dikiş dikilen evlerde her zaman kumaş parçaları bulunur, ben ise epeyce bir arandıktan sonra ancak perde artığı iki kumaş parçası bulabildim. Kumaşlar uymasa da oğlumu mutlu etmeye yetti.
Oğlum kendince bir şablon çizdi, kızım şablonu kumaşa uyguladı. Ben de rahmetli annemin 60 yaşındaki Singer dikiş makinası ile yukarıdaki canavarı diktim. Bir parça örgü yünüyle saçlar ekledik. İçini de biraz elyafla doldurduk. Kızım UHU tekstil boyaları ile ağız ve gözleri çizdi de onun sayesinde anlam kazandı.
Canavarın peşinde çocuklarımla birlikte dolu bir zamanı paylaştık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder