Kızım sınavları bitirmenin ferahlıyla:
- "Sen ne pişirileceğini söyle, tarifini de ver, artık yemekleri ben yapayım." dedi.
Yemekleri yapmak kadar ne yapılacağını planlamak da bir o kadar özen ve kafa yormayı gerektiriyor. Yemek yapmayı planlayıp da alışverişi ona göre yapmışsam çok iyi. Ama bazen rastgele alışveriş yapıyorum ve sonradan dolabın başına geçip ne yapacağıma karar veriyorum. Gene rastgele haftalarından birini yaşıyordum kızım bunu söylediğinde.
-"Dolapta ne var bir bak da ne yapılacağına karar verelim" dedim.
Topan patlıcanları seçti kızım.
-"Patlıcan yemeği yapabilirsin" dedim. Tarif ettim.
-"Ama istersen beğendi ya da Ali Nazik de yapabilirsin ama biraz uğraştırır" diye de ekledim.
Kızım ikinci seçeneği tercih etti. Bir güzel yaptıktan sonra
-"Aslında çok da kolaymış" dedi. Ben de beni bekleyen dağınık ve kirli mutfağı düşünerek uğraştırıcı olanın patlıcan közlenen ocağın temizliği olduğunu söyledim.
Bir misafir gibi mükellef bir sofraya oturdum. Kızımın leziz yemeğini yedim. Güzel yemeğin ardından başka bir sürpriz beni bekliyordu.
Oh! Ne güzelmiş evde hazırlanmış güzel bir yemeğin ardından tertemiz bir mutfakla karşılaşmak.
2 yorum:
Kızınızın ellerine, emeğine sağlık. Gerçekten çok hoş bir duygu kızının pişirdiğini yemek.
Saygılar.
Ellerine sağlık .Allah bağışlasın.
Yorum Gönder