Bilgisayarımı açıp oturmuştum başına birşeyler yazayım diye. Kedimiz miyavlayarak yanıma geldi. Kucağıma aldım. Ama kucağımı istemiyordu, masama atladı. Klavyenin üzerinde gezinmeye başladı. Orayı burayı kontrol etti.
Bir sürü 9 ve f yazdı. Klavyenin üzerine yerleşmeye çalıştı. Rahat edemedi ufak klavyemin üzerinde. Vazgeçti yanına uzandı.
Yok yetmedi bu da, tekrar klavyemin üzerine çıktı. Bu sefer şanslıydı. Fn+F1e basarak ekranı kapattı. Şimdi ekranın zararlı etkilerinden uzak bir şekilde uzandı klavyeme. Bir yandan da "sakın rahatımı bozma, tıslarım sana" bakışlarıyla bakmayı da ihmal etmedi.
Ne yapabilirim ki. Bir kaç fotoğraf çekip, blog yazmayı başka bir güne ertelemekten başka.
4 yorum:
Bundan daha güzel, blog yazısı engellenebilir mi? Allah nazardan saklasın o ne güzellik...:))
Böyle engel kedisever dostlar başına, değil mi ya?
Bunun benzeri maceralarımız pek çok. Bizim evde hem kedi hem de köpek var. İyiki de varlar.:):)
Kedi,köpek ya da diğerleri... Herhangibiriyle yaşayabilen insanların şanslı-ayrıcalıklı olduğuna biliyorum.
Yorum Gönder