Aralık'a Girerken

Aralık ayına adım attık, takvimlerdeki kışa merhaba dedik. 

Yağmur, çamur, soğuk mevsimi...

Soğuklarla birlikte doğanın bahara kadar uykuya yatacağına şartlandırmışım kendimi. Sabah aceleyle evden çıkıp akşam karanlıkta dönünce fark edemiyorum etrafımdaki canlılığı. Sabah usul usul yağan yağmurun ardından kış uyku değil, uyanma zamanı diyen bitkilerle tabir-i caizse gözümü gönlümü açtım.

Kış öncesi son çırpınış açan fırça çalısından bir dal kesip vazoya koymuştum.

Jack'in fasulye sırığı gibi uzayıp bulutları deleceğini düşündüğüm merdivenim de pembe-mor çiçeğiyle kışa merhaba diyor.

Yapraklarından yavrulayan sukulentimin kışa aldırdığı yok, yavrulamaya devam...

 

Yaz sıcaklarında kavrulan mum çiçeğim bu havalardan pek memnun olmalı ki yeni sürgünler veriyor.

Kasımpatı son demlerinde, çiçekleri solmak üzere ama yemyeşil yaprakları kış boyunca da bahçeyi süsleyecek.

Pittosporumun çiçekleri geçeli çok oluyor ama kırmızı tohumları da çiçekler kadar güzel görünmüyor mu?

Çok sevdiğim arkadaşımın hediyesi limon fidanı da yerine alışmaya çalışırken iki de limon vermekten geri durmamış.

Kayınvalidemin hediyesi karaduta ne demeli? Yaprakları sararırken yediveren olduğunu kanıtlama gayretiyle dut veriyor bu şartlarda.

Yaz boyunca nazlanan çalı, yağmurları görünce canlandı, yeni sürgünlerle güzelleşti.

 

Kırmızı kalençonun çiçekleri patladı patlayacak.

Sarı kalenço, ben eksik kalır mıyım hiç diyor; haftaya kalmaz sarıya boyarım bütün saksıyı.

Altın çilek çoooktan vermiş bile çiçeğini.

 

Başımı kaldırıp yükseklere bakınca yapraklarının dökülmesini beklerken çiçeklenen hint gülünün sürprizi karşılıyor.

Doğa bu kadar canlıyken, kim kış uyku mevsimi diyebilir? 

Capcanlı rengarenk bir kış diliyorum hepinize.